Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008

Με συνοδεία


(photo by Carey Nash)

















Βήμα αργό για να φοβούνται τα πουλιά
κι ο αγέρας αγέρωχος σαν βράχος
που θα ταξιδέψω απόψε ήλιε;

Πεισματική υπόκλιση στην σκιά μου
για να αποφύγω τις μελλούμενες συγκυρίες
αδέκαστη ψυχή γυρεύεις χώμα
Σώμα

Θρόισμα φύλλων
γέλιο φίλων
σήμερα γελάω
Μην με πιστέψεις
στο σκοτάδι σφαγιάζω τις μνήμες

Σημείο στον ορίζοντα
για να μη χαθεί το βλέμμα
διάφανος σαν όνειρο αρμενίζεις
πάνω σε μια ευθεία γραμμή
Τομή

Συλλέκτης αίματος
μ' ένα πλαστικό ποτήρι
τριγυρνάω στους δρόμους
πρέπει να μ' έχεις δει
Θυμάμαι

Ξαπλωμένος στη γη
κοιτώ ουρανό
για να αποφεύγω το βάθος
Κοιμάμαι

Σε περιμένω
Το όνειρό μου απόψε είναι για δύο
Σου 'χω κρατήσει θέση

Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2008

Συνταγή




Αρκεί μία κραυγή στο άγνωστο
Καλύτερα σ’ ερημική παραλία το καταχείμωνο
Μ’ έξι εφτά μποφόρ
Με κατά τόπους παροδικές βροχές και χαμηλές νεφώσεις
Τόσο όσο να μην δίνει απαγορευτικό στ' ανήσυχα πλοία
Ίσως και μία γροθιά στο τραπέζι
Σ’ αυτό από ξύλο καρυδιάς
Που ακόμη δεν ξεπλήρωσα τις δόσεις
Ίσως μ’ ένα μικρό κόψιμο στο ξύρισμα
Αίμα, αφρός ξυρίσματος, και after shave
φίλτρο μαγικό για τους δύσκολους καιρούς
Σ’ άλλες εποχές ίσως και να με καίγαν ζωντανό
Κι όλα αυτά
Για να δικαιολογήσω το κόκκινο στη ζωή μου
Κι όλα αυτά για μια μικρή προδοσία της σκιάς μου